Ad is een van de deelnemers aan de Kopgroep. Als geen ander weet hij dat een goede voorbereiding het halve werk is; de voornaamste punten voor dit gesprek heeft hij op papier gezet. Ad: “De bijeenkomsten van de Kopgroep zijn enorm belangrijk voor mensen zoals ik. Hier wordt iedereen gezien en gehoord, hier krijg je je zelfvertrouwen terug, hier word je weer mens zonder het stempel dementie. Dat is goud waard. Ik kom iedere week op de fiets en ga altijd fluitend terug naar huis.”
De bijeenkomsten van de Kopgroep hebben een vaste structuur: allereerst een rondje informeren hoe het met iedereen gaat, gevolgd door bewegen, een themagesprek over een onderwerp dat de deelnemers zelf aandragen en afsluiten met muziek of een gedicht. Ad: “Erica en Carla zijn prima gespreksleiders. Ze houden iedereen in de gaten en zorgen dat iedereen zijn zegje kan doen. Complimenten hoor. Met recht complimenten, ook voor de vrijwilligster die iedere week zorgt voor koffie en een portie hartelijkheid. De uren vliegen voorbij. En dat wat in de groep gezegd wordt, blijft in de groep. Daar houden we ons aan.”
De herkenning in verhalen van anderen geeft kracht
De herkenning in verhalen van anderen geeft kracht, meent Ad. “Soms hoor je iemand iets vertellen en dan denk ik: ‘goh, dat herken ik, dat heb ik ook zo ervaren’. Dus ja, ik vergeet dingen maar als iemand iets vertelt, komt het weer boven. Dit is ontzettend steunend, je voelt dat je niet alleen bent met je sores. Lotgenoten vertellen wat op hun hart ligt en dan komen er ook heftige emoties en verdriet los. Begrijpelijk en dat mag. Gelukkig is er ook veel humor en wordt er ook gelachten. Een lach een traan maar het gáát wel ergens over. Over wat? Over vriendschappen die veranderen, over verlies, over de dood, over het feit dat je niet meer uit je woorden kunt komen. Dat soort zaken. Iemand zei vanmorgen nog: ‘hier voel ik me weer normaal. Als ik ben geweest, kan ik het leven weer aan’. Dat is precíes waar de Kopgroep over gaat.”